Hoe sterk staat het Belgisch pensioenstelsel onder druk? En wat wil dat zeggen voor de oude dag van wie momenteel voor de overheid of in de social profit werkt?
Ons vaderlands ‘pensioenmonster’ haalde de afgelopen maanden nog maar eens de voorpagina’s. De Nationale Bank was de eerste om een ballonnetje op te laten. “Om de overheidsfinanciën te saneren, verlaagt België best de pensioenuitgaven, subsidies en werkloosheidsuitkeringen,” stelde de NBB in haar economisch tijdschrift. Voor die uitspraak baseerde de bank zich op een studie van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Een paar maanden daarvoor had Luc Coene, gouverneur van de NBB, in het weekblad Knack de vraag gekregen of het denkbaar was dat de Belgische ambtenarenpensioenen bevroren zouden worden. Zijn antwoord had een hoog sfinxgehalte: “Er moet zeker een debat komen over wat we ons nog kunnen en willen veroorloven.”
Geert Noels, econoom bij Econopolis, zag een voorzet voor open doel en trapte hem binnen. Hoewel de NBB het woord ambtenarenpensioenen niet in de mond nam, verwees ze volgens hem wel degelijk naar die categorie van pensioenen. Noels nam het woord ‘ontsporing’ in de mond en vroeg zich af: “Hoe lang kunnen we die pensioenhandicap door de hoge ambtenarenpensioenen nog torsen? Handicap die indirect heel wat banen kost en ons solidariteitssysteem ondermijnt?”
Vervolg
Jobaanbiedingen mogelijk dankzij :
Jobaanbiedingen mogelijk dankzij :
Jobaanbiedingen mogelijk dankzij :
