Micropensioen

Vanochtend las ik in de NRC een artikel over Worldgranny. Dat is een organisatie die armoede wil bestrijden onder ouderen. De organisatie sluit zich aan bij de Verenigde Naties die zich als doel heeft gesteld de extreme armoede in de wereld in 2015 te halveren. Als arm gelden volgens de VN mensen die van één dollar per dag leven.

Deze week start een project in India om 25 duizend armen een pensioenverzekering aan te bieden. Het gaat om mensen – vaak vrouwen – tussen de 20 en 70 jaar, die al via de Indiase ontwikkelingsorganisatie Dhan Foundation een microkrediet hebben voor een eigen onderneming(kje). Het micropensioen van Pension & Development network is een initiatief van de Amsterdamse ontwikkelingsorganisatie WorldGranny en HelpAge International. Deze instellingen streven naar oplossingen voor de vergrijzingsproblematiek in ontwikkelingslanden.

In de praktijk komt het erop neer dat groepen mensen – vaak vrouwen – die met elkaar krediet aangaan, ook samen sparen. Ze betalen straks 100 roepie (1,50 euro) per maand voor een pensioen van een paar tientjes per jaar. WorldGranny voorziet in de behoefte van armen door lokale partijen in contact te brengen met financiële experts en hen te trainen. Ook wil WorldGranny bijdragen aan het bewustwordingsproces. ‘Hoe eerder je spaart, hoe beter je de risico’s op termijn afdekt.’

Uiteindelijk sparen de deelnemers voor een pensioen van 4 euro per maand. Net voldoende om niet meer te hoeven bedelen, zoals veel ouderen daar nu noodgedwongen moeten doen.

Dus waar hebben we het over als wij klagen over ons eigen pensioen?