De maatregel maakt een eind aan „discriminatie op basis van leeftijd”, zei de liberaal-democratische staatssecretaris Ed Davey van arbeidsverhoudingen vanmorgen. Werkgeversorganisaties klagen echter dat de stap onzekerheid creëert en planning bemoeilijkt.
De nieuwe regeling staat los van een eerder aangekondigde verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd voor mannen van 65 tot 66 in 2016. Voor vrouwen, die in Groot-Brittannië op hun 60e recht op pensioen hebben, wordt de maatregel vier jaar later ingevoerd.
Belangenorganisaties van ouderen vechten al jaren voor keuzevrijheid inzake al dan niet ophouden met werken op 65-jarige leeftijd. De rechtbank besliste in 2006 dat de verplichting om op 65 op te houden met werken niet in strijd was met een Europese richtlijn inzake leeftijdsdiscriminatie, maar bepaalde dat wetswijziging desondanks wenselijk was.
Ruim 1,3 miljoen Britten met een leeftijd boven 65 werken op dit moment al door, omdat ze dat met hun werkgever afzonderlijk overeengekomen zijn. Langer doorwerken wordt aantrekkelijk nu is berekend dat het rekken van een werkend bestaan 15 miljard pond (18 miljard euro) extra in de noodlijdende economie zou pompen. Dat cijfer berust op grotere bestedingsruimte, minder behoefte aan uitkeringen en doorlopende bijdragen aan inkomstenbelastingen van de oudere werkers.
Werkgevers waarschuwen voor een potentieel mijnenveld. Het ontslaan van oudere werknemers wordt moeilijker, menen zij. Oudere werknemers kunnen het verwijt krijgen dat zij de baan niet meer aankunnen, dan wel dat zij een baan „bezet houden” ten nadele van jongere werknemers.
Werkgevers hadden liever gezien dat de verplichte pensioenleeftijd blijft bestaan, zij het geleidelijk verhoogd tot 67 jaar. De regering wil daarvan niet weten en zegt dat bedrijven met hun werknemers moeten kunnen afspreken wanneer iemand wil vertrekken.
