De voorbije twee weken hadden we in de Kamer discussies over drie belangrijke dossiers voor de werknemers. Dat van de pensioenen is zeker nog niet afgerond. Onze stelling is dat we het wettelijk pensioen willen verbeteren. Om dat te kunnen financieren zullen we mensen moeten motiveren om in plaats van bijvoorbeeld op 58 jaar met pensioen te gaan een paar jaar langer te blijven werken. We willen niet de pensioenleeftijd verhogen, maar iedereen moet evenveel jaren gewerkt hebben (vandaag is dat 45 jaar) om een volledig pensioen te krijgen. Om daarin te slagen zullen we enerzijds de berekening van het pensioen zo moeten hervormen dat het lonend is dat men langer blijft werken, dat een paar jaar langer werken effectief resulteert in een hoger wettelijk pensioen (dat is vandaag veel minder het geval). Anderzijds zullen de werkgevers mee systemen moeten uitwerken zodat het voor de mensen mogelijk wordt om langer te werken. Men kan niet verwachten van een 60-jarige dat die op hetzelfde tempo en met dezelfde werkdruk moet werken als iemand van pakweg 30 jaar. Ook moet er rekening gehouden worden met de zwaarte van het beroep: het lijkt mij de logica zelve dat een bouwvakker bijvoorbeeld geen 45 jaar moet werken. Dat is gewoonweg onmogelijk. Het lijkt me ook logisch dat we verder maatregelen nemen om de werkgevers te ontmoedigen om de oudere werknemers te ontslaan en op (brug)pensioen te sturen. Daarnaast zijn er nog heel wat zaken die verder moeten uitgediscussieerd worden zoals gelijkgestelde periodes (tijdskrediet,…) . Wat mij betreft zullen we in de toekomst vooral die jaren tijdskrediet laten meetellen voor het pensioen die te maken hebben met zorg voor de kinderen, ouders, de partner.
Een tweede belangrijk dossier, waarover ik vorige week minister Milquet ondervroeg in de plenaire vergadering van de Kamer, is het eenheidsstatuut voor arbeiders en bedienden. Nu de sociale partners een jaar extra tijd hebben gekregen om tot een akkoord te komen stelt zich de vraag wat er met de tijdelijke crisimaatregelen voor bedienden zal gebeuren. Tot nu toe hadden we altijd gezegd dat die maatregelen en de verlenging ervan gekoppeld waren aan vooruitgang in de discussie over het eenheidsstatuut. Mijn vrees is dat de minister die koppeling nu misschien zal loslaten. Wat een jammere zaak zou zijn, want door die koppeling kon er druk op de ketel gehouden worden om tot een akkoord te komen. De minister verzekerde dat de einddatum 30 juni 2010) die in de wet staat voor de tijdelijke maatregelen zal gerespecteerd worden en dat de regering dan zal bekijken wat er verder dient te gebeuren.
Een derde dossier is de activering van de werklozen. We hebben hierover een debat gehad met de administrateur-generaal van de RVA. Belangrijk element in dit dossier is dat er een doorbraak is inzake de regionalisering van de begeleiding van de werklozen. Het zal enkel de VDAB nog zijn die de begeleiding zal doen van de werkzoekenden. De RVA zal zich beperken tot de controlefunctie. De activering, het begeleiden van werkzoekenden zal hierdoor veel vroeger en meer gestroomlijnd kunnen gebeuren en de controle vanuit de RVA zal ook vroeger gebeuren. Met betrekking tot de sancties is het zo dat er een strikte procedure is afgesproken, maar iemand die effectief actief op zoek is naar werk of een vorming of opleiding volgt hoeft daar absoluut geen schrik voor te hebben. Voorts willen we ook een specifieke aanpak uitwerken voor mensen die omwille van een beperking op fysisich of psychisch vlak eigenlijk niet meer op de normale arbeidsmarkt terecht kunnen.
De komende weken voeren we hierover verder het debat. Deze week hebben we in de commissie een hoorzitting met de vertegenwoordigers van de drie vakbonden. We willen we tot goede oplossingen komen waar iedereen beter van wordt: de mensen en de betaalbaarheid van de pensioenen en de sociale zekerheid.
