Assuralia promoot Belgisch pensioenmodel als antwoord op Europees groenboek

Op basis van die antwoorden zou de Commissie in een volgende fase een Witboek met Europese reglementering omtrent deze materie uit kunnen werken.

 

Assuralia, die als beroepsvereniging van de verzekeraars drie kwart van de aanvullende pensioenmarkt in België vertegenwoordigt, heeft een aantal voorstellen gedaan over hoe volgens haar de pensioenopbouw het best omkaderd wordt op Europees niveau. De hoofdlijnen van dat antwoord kunnen als volgt worden samengevat.

 

Combinatie repartitie en kapitalisatie
Het toekomstige pensioenbeleid van de Europese lidstaten dient een combinatie te zijn van op repartitie en kapitalisatie gebaseerde pensioenen. Het is dus geen verhaal van “of-of” maar van “en-en”.

 

Het Europese beleid moet erop gericht zijn om zoveel mogelijk inwoners, naast toegang tot een wettelijk pensioen, ook toegang te laten krijgen tot aanvullende pensioenvoordelen uit de tweede en derde pijler. Om zoveel mogelijk werkgevers en burgers aan te zetten tot aanvullende pensioenopbouw is fiscale ondersteuning noodzakelijk.

 

Maximale bescherming van de aanvullende pensioenrechten
Met het oog op de noodzakelijke zekerheid omtrent (aanvullende) pensioenen is het belangrijk dat de pensioenrechten van de begunstigden maximaal beschermd zijn. Assuralia stelt in dit kader het volgende voor:

• Aanvullende beroepspensioenen moeten steeds -extern van de werkgever- beheerd worden bij een pensioeninstelling. Dit voorkomt dat eventuele financiële problemen bij de werkgever een impact hebben op de opgebouwde pensioenrechten. Bovendien kan men op die manier genieten van de grote ervaring en expertise die deze pensioeninstellingen in huis hebben met betrekking tot aanvullende pensioenopbouw.
• Om de rechten van aangeslotenen te beschermen, is het belangrijk dat er verworven rechten opgebouwd worden met betrekking tot de dienstjaren waarvoor men aangesloten is geweest bij het pensioenplan. Door de verhoogde mobiliteit van werknemers moeten deze verworven rechten bij verandering van werkgever ook overgedragen kunnen worden.
• De financiële crisis toont ook het belang om de gestorte pensioeninleg te beschermen en een adequate opbrengst te genereren. In deze optiek zou Europa bijvoorbeeld kunnen opleggen dat de gestorte pensioenbijdragen een minimumrendement opleveren. Los van de werkgever moet een pensioeninstelling een dergelijk minimumrendement kunnen indekken binnen een prudentieel kader dat voor alle pensioeninstellingen geldt.
• Om de nodige zekerheid te hebben over het nakomen van de pensioenverplichtingen, is de opbouw van voldoende solvabiliteit belangrijk. Hierbij dient het algemeen principe te spelen “hoe groter de risicograad van de aangegane verplichtingen, hoe groter de vereiste solvabiliteitsmarge”. Indien een inrichter zijn pensioenverplichtingen volledig indekt bij een pensioeninstelling via een resultaatsverbintenis, dient de solvabiliteit op het niveau van de pensioeninstelling verzekerd te zijn (en is het logisch dat mindere solvabiliteitsvereisten in hoofde van de werkgever/inrichter opgelegd worden). Als de pensioeninstelling echter de pensioengelden onder de vorm van een middelenverbintenis beheert, ligt het risico voor het nakomen van de pensioenverplichtingen in de eerste plaats bij de werkgever/inrichter. In dit laatste geval dient een voldoende solvabiliteit verzekerd te zijn bij deze werkgever.
• De solvabiliteitsvereisten voor pensioeninstellingen mogen enkel ingegeven zijn door het principe “same risks = same rules”, los van de aard van de pensioeninstelling (pensioenfondsen en groepsverzekeraars). Aangezien pensioenfondsen en verzekeraars gelijkaardige pensioenproducten aanbieden, is het belangrijk dat pensioenfondsen -net als groepsverzekeraars- onderworpen worden aan de principes van de Solvency II-richtlijn. Het is immers onontbeerlijk dat alle begunstigden van aanvullende pensioenen eenzelfde graad van bescherming genieten.

 

Duidelijke en overzichtelijke informatie aan aangeslotenen

 

Voor het pensioenbewustzijn van Europese burgers is correcte en duidelijke informatie over (aanvullende) pensioenen cruciaal. Zulke informatieverstrekking dient ook oog te hebben voor de “zekerheid” die gepaard gaat met de verschillende pensioenbeloftes.

  

Het Europese beleid zou richtlijnen kunnen uitvaardigen over de (minimale) informatie die over (aanvullende) pensioenen verstrekt moet worden. Daarin zijn de volgende elementen essentieel:
de verworven rechten na de al gepresteerde dienstjaren;

• het actuele financieringsniveau van deze verworven rechten;
• de concrete “graad van garantie” van de vooropgestelde pensioenvoordelen;
• het pensioenbedrag dat men kan verwachten wanneer men in dienst blijft bij de werkgever tot de pensioenleeftijd.

 

Assuralia hoopt dat de bevraging in dit groenboek de nodige discussie op gang brengt om te komen tot adequate, houdbare en zekere Europese pensioenstelsels. In dit kader schuift zij het Belgische systeem van aanvullende pensioenen als model voor Europa naar voor.