België heeft maar één realistische strategie om de gevolgen van de vergrijzing op te vangen. We moeten langer aan het werk blijven. Dat is de teneur van het Groenboek, het tussentijdse rapport van de Nationale Pensioenconferentie. Het rapport bevat vooral vragen. Maar het doet ook één concrete suggestie. We moeten tegen 2030 drie jaar later stoppen met werken. Dat betekent dat de feitelijke pensioenleeftijd ieder jaar met meer dan een maand wordt opgeschoven. Nu verlaat de modale Belg, naargelang de bron, op 59- of 61-jarige leeftijd de arbeidsmarkt.
Gedegradeerd
Maar het Groenboek doet nog een verontrustende vaststelling. De budgettaire en economische toestand is dermate ‘gedegradeerd’ dat we er met langer werken alleen niet komen. Er zal op de een of andere manier nog extra geld gevonden moeten worden.
Het Groenboek leert dat dit een aartsmoeilijke opgave wordt. Er staat ons zo al een enorme begrotingsinspanning te wachten. Nog verder gaan dat het tegen 2015 beloofde begrotingsevenwicht lijkt weinig realistisch. Onze pensioenen zijn nu al (te) laag, zodat daarin snoeien geen optie is. De (para)fiscale druk is dan weer erg hoog. De strategie om met het Zilverfonds buffers op te bouwen, heeft gefaald.
Verder bevat het Groenboek vooral aanbevelingen over wat men niet moet doen. De wettelijke pensioenleeftijd moet niet omhoog. Het brugpensioen is ‘geen doorslaggevend element’. Er is geen fusie nodig van de stelsels voor ambtenaren, loontrekkenden en zelfstandigen. De aanleg van ‘bruggen’ tussen de stelsels volstaat.
Minister van Pensioenen Michel Daerden (PS) wou gisteren geen commentaar leveren op het Groenboek. Eerder omhelsde hij wel het idee om drie jaar langer te werken, zo lang de wettelijke pensioenleeftijd maar niet verandert.
