Een interview met een gepensioneerde anno 2010…
1. Welke functie oefende u uit voor u met pensioen ging?
Ik werkte als ingenieur/kaderlid bij een studiebureau van een multinational en droeg verantwoordelijkheid voor verschillende projecten.
2. Hoelang bent u ondertussen gepensioneerd, en op welke leeftijd ging u met pensioen? Was dat een vrijwillige keuze of voelde u een zacht duwtje in de rug vanwege de directie?
Ik ben op 60-jarige leeftijd met pensioen gegaan, nu 6 jaar geleden. Ons bedrijf bood op dat moment, aan zij die dat wensten, de mogelijkheid om het bedrijf te verlaten vanaf de leeftijd van 60 jaar. Bovendien konden we bij deze formule ook genieten van bepaalde bijkomende vergoedingen.
3. Hoe heeft u deze periode beleefd?
Gezien ik reeds vele jaren werkzaam was bij hetzelfde bedrijf, heb ik verschillende collega’s gekend die ervoor kozen om, via deze procedure, tussen 60 en 65 jaar te vertrekken. Ik had dus de tijd om me voor te bereiden.
4. Hoe heeft u deze overgang persoonlijk ervaren? Met andere woorden, hoe is uw leven veranderd na uw pensionering (activiteiten, hobby’s,…)?
De overgang is in 2 fasen verlopen. Tijdens de eerste maand van mijn pensioen werd ik opnieuw gecontacteerd door het bedrijf met de vraag of ik als consultant wou terugkeren om mijn opvolger op te leiden. Ik heb deze samenwerking na 1 maand echter stopgezet, omdat het gevaar bestond dat ik, als ik 2 maanden of langer zou werken, het maximum bedrag dat een gepensioneerde mag verdienen, zou overschreiden. Ik had er uiteindelijk toch voor gekozen om met pensioen te gaan en niet om een 2e carrière te beginnen. Ik besloot dus om definitief te stoppen met werken. De extra tijd die ik bijgekregen heb, vul ik in door me, zoals altijd, toe te leggen op mijn dagelijkse activiteiten, me bezig te houden met de kleinkinderen, en verre reizen te organiseren. Ook heb ik me ingeschreven aan de «Université des Ainés» en blijf ik actief verschillende hobbies beoefenen.
5. Indien u zou kunnen herbeginnen, zou u opnieuw zo vroeg stoppen met werken?
Ik ben destijds van een zeer actief en goed gevuld professioneel leven overgestapt naar een ander levensritme, via een korte aanpassingsperiode, en ik heb er nooit spijt van gehad.
6. Heeft het HR-departement u voldoende begeleid en geïnformeerd voordat u met pensioen ging?
HR heeft me vooral geholpen met het afhandelen van alles wat betreft de groepsverzekering.
7. Had uw bedrijf een bepaalde politiek met betrekking tot oudere werknemers (mogelijkheid om arbeidstijd te herverdelen / coaching van de jonge medewerkers / kennisborging en overdracht van competenties / etc .)?
Nee, ons bedrijf had geen specifiek beleid inzake de begeleiding van oudere werknemers.
8. Heeft u contact gehouden met uw ex-collega’s?
Ik heb nog steeds contact met verschillende collega’s, zowel privé als via de jubilarissenvereniging die het bedrijf heeft opgericht.
9. Vindt u het bedrag van uw wettelijk pensioen voldoende hoog? Welke acties heeft u ondernomen om het eventuele verlies goed te maken?
Het bedrag van het wettelijk pensioen is natuurlijk niet denderend in vergelijking met wat ik voordien verdiende. Daarom heb ik ook altijd bijgedragen aan een groepsverzekering in de verschillende ondernemingen waar ik gewerkt heb. Dat leek me een absoluut minimum.
10. Welk advies kan u aan jonge en minder jonge werknemers geven opdat ze hun oude dag kunnen veiligstellen?
Idealiter zouden de wettelijke pensioenen fors verhoogd moeten worden, rekening houdend met de sommen die men tijdens zijn actieve leven heeft bijgedragen, zonder natuurlijk een eerlijk solidariteitsprincipe uit het oog te verliezen. Maar gezien dit niet het geval is, kan ik alleen maar aanraden om zelf een 2e of 3e piste te voorzien, onder de vorm van een pensioenverzekering, een groepsverzekering, pensioensparen of een ander alternatief, en dat volgens ieders eigen mogelijkheden en middelen.
Dank voor dit gesprek!
Interview door Béatrice Morais
