Eén van de opdrachten waar de regering voor staat, is de hervorming van het pensioenstelsel. Al jaren worden we bedolven onder de onheilspellende rapporten over de aanstormende vergrijzing, maar er wordt niets gedaan om de pensioenen ook voor de vogende generatie betaalbaar te houden.
In het regeerakkoord besloot Leterme I tot de oprichting van een nationale pensioenconferentie die de hervormingen eindelijk zou doorvoeren. Maar de conferentie verzandde, net zoals alle andere werk- en praatgroepen van deze regering, in eeuwig uitstel.
Gisteren probeerde ik minister van Pensioenen Michel Daerden te ondervragen over de stand van zaken van de pensioenconferentie, maar veel wijzer werd ik niet. Misschien had dat iets te maken met het feit dat de bodes van de senaat hem uit de bar moesten plukken voor ze hem eindelijk op het spreekgestoelte kregen. Het werd een beschamende vertoning (video: begin 02:33:53), niet alleen voor Daerden zelf, maar ook voor de regering, die in het dossier van de pensioenhervorming eens te meer met de broek op de enkels staat.
Wat we mogen verwachten, zo kon Daerden nog net uitbrengen, is een groenboek, meer overleg en een witboek. En daarna wachten we nog even tot het Europees voorzitterschap achter de rug is.
Wie al wakker lag van zijn pensioen heeft hiermee alweer een reden minder om op beide oren te slapen. De boodschap die de regering geeft is simpel: stort maar nog een flink bedrag in je privé-pensioenfonds, want op ons moet je niet rekenen.