De Europese verkiezingen naderen. Dat is ook te merken aan stekelige dossiers over de parlementaire vergoedingen die weer de kop opsteken.
Het Europees Parlement moet zich donderdag uitspreken over de 'kwijting' voor de uitvoering van de Europese begroting 2007. Het bevestigt met die procedure formeel dat de rekeningen kloppen of niet kloppen, ofwel dat dit oncontroleerbaar is. Meestal wordt het dat laatste.
In het kader van de kwijting is er discussie ontstaan over een bijpassing die het Europees Parlement eventueel zal moeten doen voor het bestaande, aanvullende pensioenfonds van de parlementsleden. Dat fonds is er gekomen voor afgevaardigden die in eigen land geen aanvullende regeling kenden. Maar het was vrijwillig toegankelijk voor alle parlementsleden.
Zoals bij alle aanvullende pensioenfondsen betaalt het parlementslid dat toetreedt, een derde van de vergoeding. Het Europees Parlement zelf vult de rest aan.
Maar de beurscrisis heeft een aanzienlijk gat geslagen in de voorzieningen. Het tekort dat zou ontstaan als iedereen meteen zijn opgebouwde rechten zou opvragen, is door de beurscrash verdrievoudigd: van 29 miljoen euro naar 90 miljoen euro.
Het bureau van het Parlement heeft al beslist om de minimumleeftijd voor het pensioen op te trekken van 61 naar 63 jaar en het kapitaal voorlopig niet opvraagbaar te maken.
Maar wat moet er gebeuren als er nog tekorten overblijven? Volgens sommigen moet het Europees Parlement dat gat vullen met zijn begroting - met belastinggeld dus.
Europarlementslid Bart Staes van Groen! heeft amendementen ingediend om dat te verhinderen.
De mening bij de Vlaamse Europarlementsleden was gisteren nog verdeeld. Vandaag bespreken ze de kwestie in Straatsburg.
Frieda Brepoels (N-VA), Saïd El Khadraoui en Anne Van Lancker (SP.A), Bart Staes (Groen!) en Philip Claeys en Koen Dillen (Vlaams Belang) zijn geen lid van het fonds, alle andere Vlaamse europarlementsleden zijn er wel lid van.
Traditioneel is de kwijtingsprocedure de gelegenheid om in de pot te roeren van vergoedingen die parlementsleden opstrijken. En zeker als er verkiezingen naderen, wordt dat vanuit eurosceptische hoek fel gestimuleerd. Kwestie van de EU als een grote geldverspilling voor te stellen.
Bij de Europese verkiezingen van tien jaar geleden was de kwijtingsprocedure aanleiding om de Commissie-Santer te doen vallen over het gesjoemel van de toenmalige commissaris Edith Cresson.
Vijf jaar geleden was er grote herrie over het nieuwe, eenvormige financieel statuut van de europarlementsleden. Dat 'eenheidsstatuut' is er nu, na vijftig jaar discussies. Het betekent dat alle Europarlementsleden voortaan gelijk betaald worden, inclusief een eenvormig pensioenfonds.
Volg rechtstreeks het debat
