Uit recente onderzoeken blijkt dat vrouwen anno 2008 nog altijd meer huishoudelijke taken op zich nemen dan mannen, zeker wanneer er kinderen komen. Vrouwen die maximaal vijf jaar samenwonen besteden per week 16.52 uur aan huishoudelijk werk, hun mannelijke partner 10.49 uur. Het verschil neemt nog toe naarmate man en vrouw langer samenwonen. Na vijf jaar samenwonen besteedt de vrouw 21.50 uur aan het huishouden en de man met 11.25 uur ongeveer de helft. Toch wel belangrijk is het feit dat 73% van de respondenten jonger is dan 30 jaar. Deze situatie is dus niet deze van de veertigers of vijftigers, maar deze van twintigers in een relatie.
Vrouwen, jonge vrouwen in het bijzonder, weten momenteel nog onvoldoende welke gevolgen bepaalde keuzes inzake de combinatie werk-privé op hun toekomst hebben. Bijvoorbeeld deeltijds werken of loopbaanonderbreking nemen maakt dat vrouwen minder anciënniteit opbouwen. Werkervaring, loyauteit en het ‘commitment’ dat verondersteld wordt samen te gaan met een voltijdse betrekking zijn de objectieve factoren die bij werkgevers meespelen bij promotiebeslissingen. Ook op vlak van loonontwikkeling en pensioenrechten moeten ze inbinden, want wie minder werkt genereert ook minder loon en pensioenrechten op.
De aanzienlijke zwaardere belasting van de vrouw in de huishoudelijke taken, heeft tot gevolg dat zij met het oog op de combinatie arbeid en gezin haar loopbaan anders – al dan niet vrijwillig - organiseert dan de man. In de praktijk stellen we immers vast dat het vooral vrouwen zijn die ervoor kiezen om tijdelijk hun loopbaan (vol- of deeltijds) ‘on hold’ te zetten.
Wij pleiten daarom nog steeds voor de invoering van een ‘pensioenportefeuille’, een soort permanente sensibiliseringscampagne, waarbij werknemers jaarlijks worden geïnformeerd over hun pensioenverwachtingen. Die pensioenportefeuille wordt meteen ook uitgerust met een calculator waardoor werknemers de impact van geplande carrièrewendingen op hun toekomstige pensioenvorming vooraf kunnen becijferen. Zo kunnen vrouwen én hun partners inschatten welke gevolgen hun keuzes voor arbeidsduurvermindering in het kader van themaverloven of deeltijdse arbeid hebben voor hun carrière en hun sociale rechten, in het bijzonder hun pensioenrechten.
In plaats van telkens te ijveren voor een nieuw verlofsysteem in functie van steeds opnieuw opduikende, vaak individuele, behoeften moeten we nadenken over de evolutie van het gezinsconcept en het beleid daarop afstemmen. Liever dan systematisch te pleiten voor meer verloven, lijkt het ons belangrijk om vrouwen, maar ook mannen, meer flexibiliteit in de organisatie van hun arbeidsproces te geven, naast betaalbare kinderopvang en huishoudelijke diensten. Themaverloven zijn een goede zaak, maar wie ze opneemt moet zich goed bewust zijn van de gevolgen. Het huidige stelsel aan themaverloven mag wat ons betreft gerust uitmonden in een volwaardige tijdsspaarrekening waarbij elke burger zelf zijn of haar loopbaan kan sturen.
Een tijdspaarrekening en een pensioenportefeuille moeten met andere woorden standaardattributen worden van alle werknemers. Het zullen vooral de vrouwen zijn die er beter van worden.
vrouwendag-openvld
