Niet elke verse pensionado weet raad met alle vrije tijd. De voorlichting vanuit bedrijven over pensioen kan beter, concludeert onderzoeksbureau InSites Consulting.
Welverdiende rust met af en toe een potje bridge en eindelijk tijd voor die cursus nordic walking. Naast zeeën van tijd brengt het pensioen ook een flinke dosis stress met zich mee. Dit blijkt uit een gezondheidsstudie (pdf) van onderzoeksbureau InSites Consulting en een analyse van verschillende types online sociale media die zijn gericht op 55-plussers.
Schok
De abrupte overgang van het dagelijkse werkritme naar het nietsdoen, is voor velen problematisch. ‘Die omschakeling wordt als een grote schok ervaren’, zegt Tom de Ruyck, senior consultant bij InSites Consulting. ‘Plots is er heel veel vrije tijd die zinvol moet worden ingevuld. En dat brengt de nodige stress met zich mee.’
Hierin blijkt wel een verschil tussen hoger opgeleiden en lager opgeleiden te bestaan.
De Ruyck: ‘Mensen die een fysiek zware baan hebben, ervaren het pensioen vaker als verlossing, een beloning voor het harde werken. Hoger opgeleiden, daarentegen, zien het pensioen vaker als een zwart gat.’ Dat heeft deels te maken met de status van het werk die ineens wegvalt.
Voorlichting
De plotselinge grote dosis vrije tijd blijkt een terugkerend struikelblok. Gepensioneerden kunnen zich vaak geen voorstelling maken van hoe die tijd in te vullen. De voorlichting en de voorbereiding vanuit bedrijven op deze nieuwe fase kunnen wel wat beter, concludeert het onderzoeksbureau.
‘Nu is het vaak een kwestie van papieren ondertekenen en weg.’
Waardering
Om de overgang tussen werk en pensioen minder groot te laten zijn, was een groot deel van de ondervraagden best bereid een ‘stapje terug te doen’ tijdens de laatste werkjaren. ‘Gepensioneerden gaven aan: als er zo’n regeling was geweest, had ik daar wel gebruik van gemaakt’, zegt De Ruyck. Belangrijkste voorwaarde: het behouden van waardering van collega’s.
Want daar schort het nog wel eens aan. ‘55-plussers voelen zich op het eind van hun carrière vaak alleen binnen het bedrijf’, zegt De Ruyck. ‘Die laatste jaren worden vaak niet als een happy end ervaren. Oude vrienden en collega’s zijn al weg en jongeren besturen het bedrijf op een andere manier.’
Door de generatiekloof tussen de ouderen en de jonge honden voelt de 55-plusser zich ‘achteruitgeschoven’ en niet gewaardeerd voor de kennis en ervaring die ze in huis hebben.
Toch lijkt er, met het oog op de verhoging van de AOW-leeftijd, wel animo te zijn om langer door te werken. ‘Tevreden werknemers met een kantoorbaan gaven aan er best een paar jaar aan vast te willen plakken.’
PersberichtInSites Aging 20091224