'We streven naar een zo groot mogelijke meerderheid', zo verduidelijkte de Spaanse minister van Financiën, Elena Salgado, achteraf.epa
Britse en Amerikaanse druk heeft een Europees akkoord rond hefboomfondsen onmogelijk gemaakt. De materie zal de komende maanden nog heel wat stof doen opwaaien.
Al maanden wordt er binnen Europa druk getimmerd aan een kader voor meer financiële regulering. Het doel: een economische crisis in de toekomst helpen vermijden. Op internationaal vlak was het de G20 die het denkwerk rond meer regulering op gang trok. Daarbij kwamen hefboomfondsmanagers en private equity-reuzen in het vizier. Hun rol in de crisis is immers omstreden. Een jaar geleden kwam de Europese Commissie met een voorstel voor meer regulering van fondsenmanagers. De regeling richt zichop managers en niet op specifieke producten omdat die te talrijk zijn.
De verwachtingen voor de bijeenkomst van de ministers van Financiën van de Europese Unie gisteren waren hooggespannen. Een akkoord was bijna in zicht, zo klonk het een dag eerder nog. Maar dat was buiten de Britten gerekend. Vorige week probeerde de Franse president, Nicolas Sarkozy, de Britse premier Gordon Brown nog op andere gedachten te brengen. Die stak op het laatste moment toch nog een stokje voor een akkoord.
Opvallend is dat een Brits njet op zich helemaal geen drama hoefde te zijn. Er was geen unanimiteit vereist, een gekwalificeerde meerderheid was voldoende om het licht op groen te zetten. Die meerderheid zou ook gehaald zijn, want zo goed als alle lidstaten gingen akkoord met wat op tafel lag. Nog voor er gestemd moest worden, werd het punt echter gewoon van de agenda gehaald. Spanje, dat de raden voorzit, moest zwichten onder de druk van Groot-Brittannië. 'We streven naar een zo groot mogelijke meerderheid', zo omschreef de Spaanse minister van Financiën, Elena Salgado, het achteraf.
Maar waarom ligt het dossier zo gevoelig over het Kanaal? De Londense City is het financiële hart van Europa. Er staat heel wat op het spel voor de Britten. Ze vrezen dat hun concurrentiepositie zwaar zal worden aangetast en fondsen massaal uit de City - en bij uitbreiding de rest van de EU- zullen verdwijnen. Het belangrijkste pijnpunt in de hele kwestie is wat er precies gebeurt met buitenlandse fondsen. Die zouden aan strengere Europese normen moeten voldoen. Vooral de Verenigde Staten hebben een probleem met de Europese plannen.Discriminatie , zo schreef de Amerikaanse Ministers van Financiën Timothy Geithner begin maart nog in een brief aan de bevoegde Europees Commissaris, de Fransman Michel Barnier.
De bedoeling was dat het Spaanse voorzitterschap met het akkoord een mandaat kreeg om te onderhandelen met het Europees Parlement. Dat kan nu zijn eigen gang gaan.
Maar ook daar wordt het vinden van een consensus geen eenvoudige taak. Het Spaanse voorzitterschap hoopt het dossier toch nog voor de zomer rond te krijgen. Toch is het niet ondenkbaar dat België een doorbraak zal moeten forceren. In juli neemt ons land immers de fakkel van Madrid over.
